ICTPRESS - قدمت نقاشی های کشف شده بر روی دیوارهای غاری در فرانسه به 16 هزار سال می رسد و این در حالی است که داده های اطلاعاتی دیجیتال همواره در معرض خطر نابودی هستند.به گزارش ICTPRESS به نقل از economist ، بر اساس آخرین پژوهش های انجام شده به وسیله گروهی به سرپرستی دکتر" آلکس زتل " از دانشگاه برکلی در کالیفرنیای آمریکا روشی به دست آمده که به وسیله آن می توان اطلاعات را به صورت الکترونیکي برای یک میلیارد سال حفظ کرد.دکتر زتل و همکارانش سلول حافظه را با ذره ای از آهن کمتر از یک میلیاردم متر (نانو متر) درست کردند و آن را در کنار لوله کوچک تو خالی از کربن قرار داند و به انتهای هر دو طرف لوله الکترود وارد کردند و توانستند که ذره کوچک آهن را در طول لوله به حرکت درآورند. آنها در این روش به مکانیسم صفر و یک که برای نگهداری داده ها مورد نیاز است، دست یافتند به این ترتیب که اگر ذره در یک سمت لوله بود معنای یک و اگر در سمت دیگر بود مفهوم صفر را داشت.مسئله بعدی این بود چطور این اطلاعات خوانده شود.پژوهشگران متوجه شدند که وقتی که الکترونها در طول این لوله به حرکت در می آیند و نزدیک ذره آهن می شوند، از هم دور می شوند و جایگاه ذره هم میزان مقاوت الکتریکی لوله کوچک را تغییر می داد. اگرچه آنها نمی توانستند به طور دقیق به چگونگی این اتفاق پی ببرند اما متوجه شدند که امکان خواندن و ذخیره کردن اطلاعات برای آنها به وجود آمده است.آنچه که به این تکنیک پایداری می بخشد این است که حرکت مداوم ذره آهن باعث تخریب دیواره این لوله نمی شود و این فقط به آن دلیل نیست که دیواره های لوله بسیار قوی هستند، بلکه چون در چنین مواردی اصطکاک به قدری ناچیز است که باعث آسیب رسیدن به دیواره لوله نمی شود.پژوهشگران امیدوارند که به این وسیله بتوانند اطلاعات را برای مدت زمان طولانی نگهداری کنند و برای تبدیل متناوب اطلاعات به صفر و یک باید حرکت ذره را در طول 200 نانو متر با استفاده از لوله ای که در آن انرژی گرمایی وجود دارد ، حرکت داد. دردمای معمولی یک اتاق این اطلاعات تا یک میلیارد سال باقی خواهند ماند. تاکنون فاصله بین دو سر لوله هم چنان کوتاه باقی مانده تا به این ترتیب امکان خواندن و ضبط داده ها در سلول حافظه هنگامی که در حال کار است، فراهم شود. این سلول ها به کار گرفته می شوند تا امکان ذخیره اطلاعات به میزان یک ترابیت ( یک تریلیون بایت) در هر اینج مربع (6/ 45سانتیمتر مربع) فراهم شود.در آزمایش دیگری معلوم شد که اطلاعات ذخیره شده به طور قابل ملاحظه ای ماندگارتر از اطلاعاتی هستند که در سلول های حافظه رایج استفاده می شوند چرا که در این سلول ها به دلایلی از جمله خرابی موادی که سلول های حافظه را با آنها می سازند، گاهی اطلاعات از دست می رود.مسئله دیگری که در پیش روست این است که حافظه الکترونیکی بسازیم که در آن به جای یک سلول از میلیون ها سلول برای نگهداری داده ها استفاده شود و در صورتی که دکتر زتل موفق شود که به تولید چنین فناوری دست یابد، می توان گفت که ضعف در بخش دیجیتال مسئله ای خاتمه یافته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر